znaczyć

Polish

Etymology

Cognate with Russian значить (značitʹ).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzna.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

znaczyć impf

  1. to mean (convey, signify, indicate)
  2. to mark (leave marks)

Conjugation
Conjugation of znaczyć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive znaczyć
present tense 1st znaczę znaczymy
2nd znaczysz znaczycie
3rd znaczy znaczą
past tense 1st znaczyłem znaczyłam znaczyliśmy znaczyłyśmy
2nd znaczyłeś znaczyłaś znaczyliście znaczyłyście
3rd znaczył znaczyła znaczyło znaczyli znaczyły
future tense 1st będę znaczył1 będę znaczyła1 będziemy znaczyli1 będziemy znaczyły1
2nd będziesz znaczył1 będziesz znaczyła1 będziecie znaczyli1 będziecie znaczyły1
3rd będzie znaczył1 będzie znaczyła1 będzie znaczyło1 będą znaczyli1 będą znaczyły1
conditional 1st znaczyłbym znaczyłabym znaczylibyśmy znaczyłybyśmy
2nd znaczyłbyś znaczyłabyś znaczylibyście znaczyłybyście
3rd znaczyłby znaczyłaby znaczyłoby znaczyliby znaczyłyby
imperative 1st — znaczmy
2nd znacz znaczcie
3rd niech znaczy niech znaczą
active adjectival participle znaczący znacząca znaczące znaczący znaczące
contemporary adverbial participle znacząc
impersonal past znaczono
verbal noun znaczenie
1 or: będę znaczyć, będziesz znaczyć etc.

Further reading
  • znaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.