ziębić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *zębiti, from *zębti.

Pronunciation

IPA(key): /ˈʑɛm.bʲit͡ɕ/

Verb

ziębić impf (perfective oziębić or zaziębić)

  1. (transitive) to chill

Conjugation
Conjugation of ziębić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ziębić
present tense 1st ziębię ziębimy
2nd ziębisz ziębicie
3rd ziębi ziębią
past tense 1st ziębiłem ziębiłam ziębiliśmy ziębiłyśmy
2nd ziębiłeś ziębiłaś ziębiliście ziębiłyście
3rd ziębił ziębiła ziębiło ziębili ziębiły
future tense 1st będę ziębił1 będę ziębiła1 będziemy ziębili1 będziemy ziębiły1
2nd będziesz ziębił1 będziesz ziębiła1 będziecie ziębili1 będziecie ziębiły1
3rd będzie ziębił1 będzie ziębiła1 będzie ziębiło1 będą ziębili1 będą ziębiły1
conditional 1st ziębiłbym ziębiłabym ziębilibyśmy ziębiłybyśmy
2nd ziębiłbyś ziębiłabyś ziębilibyście ziębiłybyście
3rd ziębiłby ziębiłaby ziębiłoby ziębiliby ziębiłyby
imperative 1st — ziębmy
2nd zięb ziębcie
3rd niech ziębi niech ziębią
active adjectival participle ziębiący ziębiąca ziębiące ziębiący ziębiące
passive adjectival participle ziębiony ziębiona ziębione ziębieni ziębione
contemporary adverbial participle ziębiąc
impersonal past ziębiono
verbal noun ziębienie
1 or: będę ziębić, będziesz ziębić etc.

Synonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.