zetrzeć

Polish

Etymology

From ze- +‎ trzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛt.ʂɛt͡ɕ/

Verb

zetrzeć pf

  1. to wipe off (to remove something by wiping)
  2. to rub off (to remove something by rubbing)

Conjugation
Conjugation of zetrzeć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zetrzeć
future tense 1st zetrę zetrzemy
2nd zetrzesz zetrzecie
3rd zetrze zetrą
past tense 1st starłem starłam starliśmy starłyśmy
2nd starłeś starłaś starliście starłyście
3rd starł starła starło starli starły
conditional 1st starłbym starłabym starlibyśmy starłybyśmy
2nd starłbyś starłabyś starlibyście starłybyście
3rd starłby starłaby starłoby starliby starłyby
imperative 1st niech zetrę zetrzyjmy
2nd zetrzyj zetrzyjcie
3rd niech zetrze niech zetrą
passive adjectival participle starty starta starte starci starte
anterior adverbial participle starłszy
impersonal past starto
verbal noun starcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.