zelfzeker
Dutch
Etymology
From zelf- (“self-”) + zeker (“certain”), calque of German selbstsicher (“confident”).
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
| Inflection of zelfzeker | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | zelfzeker | |||
| inflected | zelfzekere | |||
| comparative | zelfzekerder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | zelfzeker | zelfzekerder | het zelfzekerst het zelfzekerste | |
| indefinite | m./f. sing. | zelfzekere | zelfzekerdere | zelfzekerste |
| n. sing. | zelfzeker | zelfzekerder | zelfzekerste | |
| plural | zelfzekere | zelfzekerdere | zelfzekerste | |
| definite | zelfzekere | zelfzekerdere | zelfzekerste | |
| partitive | zelfzekers | zelfzekerders | — | |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.