zaopatrywać

Polish

Pronunciation

IPA(key): /za.ɔ.paˈtrɨ.vat͡ɕ/

Verb

zaopatrywać impf (perfective zaopatrzyć)

  1. (transitive) to supply, to furnish, to cater, to provision, to purvey

Conjugation
Conjugation of zaopatrywać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive zaopatrywać
present tense 1st zaopatruję zaopatrujemy
2nd zaopatrujesz zaopatrujecie
3rd zaopatruje zaopatrują
past tense 1st zaopatrywałem zaopatrywałam zaopatrywaliśmy zaopatrywałyśmy
2nd zaopatrywałeś zaopatrywałaś zaopatrywaliście zaopatrywałyście
3rd zaopatrywał zaopatrywała zaopatrywało zaopatrywali zaopatrywały
future tense 1st będę zaopatrywał1 będę zaopatrywała1 będziemy zaopatrywali1 będziemy zaopatrywały1
2nd będziesz zaopatrywał1 będziesz zaopatrywała1 będziecie zaopatrywali1 będziecie zaopatrywały1
3rd będzie zaopatrywał1 będzie zaopatrywała1 będzie zaopatrywało1 będą zaopatrywali1 będą zaopatrywały1
conditional 1st zaopatrywałbym zaopatrywałabym zaopatrywalibyśmy zaopatrywałybyśmy
2nd zaopatrywałbyś zaopatrywałabyś zaopatrywalibyście zaopatrywałybyście
3rd zaopatrywałby zaopatrywałaby zaopatrywałoby zaopatrywaliby zaopatrywałyby
imperative 1st — zaopatrujmy
2nd zaopatruj zaopatrujcie
3rd niech zaopatruje niech zaopatrują
active adjectival participle zaopatrujący zaopatrująca zaopatrujące zaopatrujący zaopatrujące
passive adjectival participle zaopatrywany zaopatrywana zaopatrywane zaopatrywani zaopatrywane
contemporary adverbial participle zaopatrując
impersonal past zaopatrywano
verbal noun zaopatrywanie
1 or: będę zaopatrywać, będziesz zaopatrywać etc.

Synonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.