zakazać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈka.zat͡ɕ/

Verb

zakazać pf (imperfective zakazywać)

  1. (transitive) to forbid, to prohibit, to disallow, to ban
    Rodzice zakazali dzieciom grać w gry komputerowe.
    The parents have forbidden their children to play computer games.

Conjugation
Conjugation of zakazać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zakazać
future tense 1st zakażę zakażemy
2nd zakażesz zakażecie
3rd zakaże zakażą
past tense 1st zakazałem zakazałam zakazaliśmy zakazałyśmy
2nd zakazałeś zakazałaś zakazaliście zakazałyście
3rd zakazał zakazała zakazało zakazali zakazały
conditional 1st zakazałbym zakazałabym zakazalibyśmy zakazałybyśmy
2nd zakazałbyś zakazałabyś zakazalibyście zakazałybyście
3rd zakazałby zakazałaby zakazałoby zakazaliby zakazałyby
imperative 1st niech zakażę zakażmy
2nd zakaż zakażcie
3rd niech zakaże niech zakażą
passive adjectival participle zakazany zakazana zakazane zakazani zakazane
anterior adverbial participle zakazawszy
impersonal past zakazano
verbal noun zakazanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.