zagiąć

Polish

Etymology

za- +‎ giąć (“to bend, to fold”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.ɡʲɔɲt͡ɕ/

Verb

zagiąć pf (imperfective zaginać)

  1. to bend, to fold
  2. (colloquial) to stump, to puzzle; to ask an unexpected question that the addressee is unable to answer

Usage notes

Sense #1 refers to imprecise bends or folds. For example, it would appear in phrases zagiąć róg strony (to fold the corner of a cage, to make a dog ear) and zagiąć czasoprzestrzeń (to bend timespace, figuratively: to make something ostensibly impossible happen). See giąć for related verbs.

Conjugation
Conjugation of zagiąć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zagiąć
future tense 1st zagnę zagniemy
2nd zagniesz zagniecie
3rd zagnie zagną
past tense 1st zagiąłem zagięłam zagięliśmy zagięłyśmy
2nd zagiąłeś zagięłaś zagięliście zagięłyście
3rd zagiął zagięła zagięło zagięli zagięły
conditional 1st zagiąłbym zagięłabym zagięlibyśmy zagięłybyśmy
2nd zagiąłbyś zagięłabyś zagięlibyście zagięłybyście
3rd zagiąłby zagięłaby zagięłoby zagięliby zagięłyby
imperative 1st niech zagnę zagnijmy
2nd zagnij zagnijcie
3rd niech zagnie niech zagną
passive adjectival participle zagięty zagięta zagięte zagięci zagięte
anterior adverbial participle zagiąwszy
impersonal past zagięto
verbal noun zagięcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.