yörekent

Turkish

Etymology

From yöre +‎ kent.

Pronunciation
  • IPA(key): [jøɾɛkɛnt]
  • Hyphenation: yö‧re‧kent

Noun

yörekent (definite accusative yörekenti, plural yörekentler)

  1. suburb

Declension
Inflection
Nominative yörekent
Definite accusative yörekenti
Singular Plural
Nominative yörekent yörekentler
Definite accusative yörekenti yörekentleri
Dative yörekente yörekentlere
Locative yörekentte yörekentlerde
Ablative yörekentten yörekentlerden
Genitive yörekentin yörekentlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yörekentim yörekentlerim
2nd singular yörekentin yörekentlerin
3rd singular yörekenti yörekentleri
1st plural yörekentimiz yörekentlerimiz
2nd plural yörekentiniz yörekentleriniz
3rd plural yörekentleri yörekentleri

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.