yksinvaltius

Finnish

Etymology

yksin + valtius

Noun

yksinvaltius

  1. autocracy

Declension

Inflection of yksinvaltius (Kotus type 40/kalleus, t-d gradation)
nominative yksinvaltius yksinvaltiudet
genitive yksinvaltiuden yksinvaltiuksien
partitive yksinvaltiutta yksinvaltiuksia
illative yksinvaltiuteen yksinvaltiuksiin
singular plural
nominative yksinvaltius yksinvaltiudet
accusative nom. yksinvaltius yksinvaltiudet
gen. yksinvaltiuden
genitive yksinvaltiuden yksinvaltiuksien
partitive yksinvaltiutta yksinvaltiuksia
inessive yksinvaltiudessa yksinvaltiuksissa
elative yksinvaltiudesta yksinvaltiuksista
illative yksinvaltiuteen yksinvaltiuksiin
adessive yksinvaltiudella yksinvaltiuksilla
ablative yksinvaltiudelta yksinvaltiuksilta
allative yksinvaltiudelle yksinvaltiuksille
essive yksinvaltiutena yksinvaltiuksina
translative yksinvaltiudeksi yksinvaltiuksiksi
instructive yksinvaltiuksin
abessive yksinvaltiudetta yksinvaltiuksitta
comitative yksinvaltiuksineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.