yaşlı

See also: yaslı

Azerbaijani

Etymology

From yaş (age) + -lı.

Pronunciation

  • IPA(key): [jɑʃˈɫɯ]
  • Hyphenation: yaş‧lı

Adjective

yaşlı (comparative daha yaşlı, superlative ən yaşlı)

  1. elderly (of people)
    yaşlı kişian old man
    Synonym: qoca
    Antonyms: cavan, gənc

Derived terms


Turkish

Etymology

From yaş + -lı.

Pronunciation

  • (file)

Adjective

yaşlı (comparative daha yaşlı, superlative en yaşlı)

  1. old (for people, animals etc.)

Declension

Inflection
Nominative yaşlı
Definite accusative yaşlıyı
Singular Plural
Nominative yaşlı yaşlılar
Definite accusative yaşlıyı yaşlıları
Dative yaşlıya yaşlılara
Locative yaşlıda yaşlılarda
Ablative yaşlıdan yaşlılardan
Genitive yaşlının yaşlıların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yaşlım yaşlılarım
2nd singular yaşlın yaşlıların
3rd singular yaşlısı yaşlıları
1st plural yaşlımız yaşlılarımız
2nd plural yaşlınız yaşlılarınız
3rd plural yaşlıları yaşlıları
  • When adjectives are declined (except for the predicative forms), it becomes a noun meaning "(an) old person"

Synonyms

Antonyms

See also

  • eski ("old" for things, e.g. an old car)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.