yaz

See also: ýaz

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *jāŕ.

Noun

yaz (definite accusative yazı, plural yazlar)

  1. spring (season)

Declension

Synonyms

See also

Seasons in Azerbaijani · ? (layout · text)
yaz (spring) yay (summer) payız (autumn) qış (winter)

Spanish

Verb

yaz

  1. Informal second-person singular () affirmative imperative form of yacer.

Synonyms


Tatar

Noun

yaz

  1. spring (season)

Turkish

Etymology 1

From Old Turkic 𐰕𐰖 (y¹z, summer), from Proto-Turkic *jāŕ (compare Chuvash ҫур (śur, spring), Yakut саас (saas, spring), Tuvan час (čas, spring), Kazakh жаз (jaz, summer). Compare Hungarian nyár (summer), a possible r-Turkic (Bulgar) borrowing).[1]

Noun

yaz (definite accusative yazı, plural yazlar)

  1. summer
Usage notes
  • Locative "yazda" is never or rarely used, instead use "yazın" to say "in summer".
Declension
Inflection
Nominative yaz
Definite accusative yazı
Singular Plural
Nominative yaz yazlar
Definite accusative yazı yazları
Dative yaza yazlara
Locative yazda yazlarda
Ablative yazdan yazlardan
Genitive yazın yazların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yazım yazlarım
2nd singular yazın yazların
3rd singular yazı yazları
1st plural yazımız yazlarımız
2nd plural yazınız yazlarınız
3rd plural yazları yazları
Antonyms

See also

  • yayla
Seasons in Turkish · mevsimler (layout · text)
ilkbahar (spring) yaz (summer) güz, sonbahar (autumn) kış (winter)

Etymology 2

Verb

yaz

  1. second-person singular imperative of yazmak

Further reading

  • yaz in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu

References

  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*ni̯ā́ŕà”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.