xerminar

Galician

Etymology

From Latin germināre, present active infinitive of germinō.

Verb

xerminar (first-person singular present xermino, first-person singular preterite xerminei, past participle xerminado)

  1. to germinate

Conjugation
    Conjugation of xerminar
infinitive xerminar
gerund xerminando
past participle singular plural
masculine xerminado xerminados
feminine xerminada xerminadas
person singular plural
first second third first second third
indicative eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
present xermino xerminas xermina xerminamos xerminades xerminan
imperfect xerminaba xerminabas xerminaba xerminabamos xerminabades xerminaban
preterite xerminei xerminaches xerminou xerminamos xerminastes xerminaron
pluperfect xerminara xerminaras xerminara xerminaramos xerminarades xerminaran
future xerminarei xerminarás xerminará xerminaremos xerminaredes xerminarán
conditional xerminaría xerminarías xerminaría xerminariamos xerminariades xerminarían
subjunctive eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
present xermine xermines xermine xerminemos xerminedes xerminen
preterite xerminase xerminases xerminase xerminásemos xerminásedes xerminasen
future xerminar xerminares xerminar xerminarmos xerminardes xerminaren
imperative — ti Vde. nós vós Vdes.
affirmative — xermina xermine xerminemos xerminade xerminen
negative — xermines xermine xerminemos xerminedes xerminen
personal infinitive eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
xerminar xerminares xerminar xerminarmos xerminardes xerminaren
  • xerminación

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.