wędzić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *ǫditi.

Pronunciation

IPA(key): /ˈvɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

wędzić impf (perfective uwędzić)

  1. (transitive) to smoke (to treat meat using smoke)

Conjugation
Conjugation of wędzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wędzić
present tense 1st wędzę wędzimy
2nd wędzisz wędzicie
3rd wędzi wędzą
past tense 1st wędziłem wędziłam wędziliśmy wędziłyśmy
2nd wędziłeś wędziłaś wędziliście wędziłyście
3rd wędził wędziła wędziło wędzili wędziły
future tense 1st będę wędził1 będę wędziła1 będziemy wędzili1 będziemy wędziły1
2nd będziesz wędził1 będziesz wędziła1 będziecie wędzili1 będziecie wędziły1
3rd będzie wędził1 będzie wędziła1 będzie wędziło1 będą wędzili1 będą wędziły1
conditional 1st wędziłbym wędziłabym wędzilibyśmy wędziłybyśmy
2nd wędziłbyś wędziłabyś wędzilibyście wędziłybyście
3rd wędziłby wędziłaby wędziłoby wędziliby wędziłyby
imperative 1st — wędźmy
2nd wędź wędźcie
3rd niech wędzi niech wędzą
active adjectival participle wędzący wędząca wędzące wędzący wędzące
passive adjectival participle wędzony wędzona wędzone wędzeni wędzone
contemporary adverbial participle wędząc
impersonal past wędzono
verbal noun wędzenie
1 or: będę wędzić, będziesz wędzić etc.

Derived terms
  • wędzonka

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.