wyłanczać

Polish

wyłanczać impf

Conjugation of wyłanczać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		wyłanczać
present tense	1st	wyłanczam			wyłanczamy
	2nd	wyłanczasz			wyłanczacie
	3rd	wyłancza			wyłanczają
past tense	1st	wyłanczałem	wyłanczałam		wyłanczaliśmy	wyłanczałyśmy
	2nd	wyłanczałeś	wyłanczałaś		wyłanczaliście	wyłanczałyście
	3rd	wyłanczał	wyłanczała	wyłanczało	wyłanczali	wyłanczały
future tense	1st	będę wyłanczał¹	będę wyłanczała¹		będziemy wyłanczali¹	będziemy wyłanczały¹
	2nd	będziesz wyłanczał¹	będziesz wyłanczała¹		będziecie wyłanczali¹	będziecie wyłanczały¹
	3rd	będzie wyłanczał¹	będzie wyłanczała¹	będzie wyłanczało¹	będą wyłanczali¹	będą wyłanczały¹
conditional	1st	wyłanczałbym	wyłanczałabym		wyłanczalibyśmy	wyłanczałybyśmy
	2nd	wyłanczałbyś	wyłanczałabyś		wyłanczalibyście	wyłanczałybyście
	3rd	wyłanczałby	wyłanczałaby	wyłanczałoby	wyłanczaliby	wyłanczałyby
imperative	1st	—			wyłanczajmy
	2nd	wyłanczaj			wyłanczajcie
	3rd	niech wyłancza			niech wyłanczają
active adjectival participle		wyłanczający	wyłanczająca	wyłanczające	wyłanczający	wyłanczające
passive adjectival participle		wyłanczany	wyłanczana	wyłanczane	wyłanczani	wyłanczane
contemporary adverbial participle		wyłanczając
impersonal past		wyłanczano
verbal noun		wyłanczanie
¹ or: będę wyłanczać, będziesz wyłanczać etc.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.