wypić

Polish

Etymology

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.pʲit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

wypić pf (imperfective pić)

  1. to drink a portion of fluid (e.g. a cup of coffee; a can of beer) wholly

Conjugation
Conjugation of wypić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive wypić
future tense 1st wypiję wypijemy
2nd wypijesz wypijecie
3rd wypije wypiją
past tense 1st wypiłem wypiłam wypiliśmy wypiłyśmy
2nd wypiłeś wypiłaś wypiliście wypiłyście
3rd wypił wypiła wypiło wypili wypiły
conditional 1st wypiłbym wypiłabym wypilibyśmy wypiłybyśmy
2nd wypiłbyś wypiłabyś wypilibyście wypiłybyście
3rd wypiłby wypiłaby wypiłoby wypiliby wypiłyby
imperative 1st niech wypiję wypijmy
2nd wypij wypijcie
3rd niech wypije niech wypiją
passive adjectival participle wypity wypita wypite wypici wypite
anterior adverbial participle wypiwszy
impersonal past wypito
verbal noun wypicie

Hypernyms

Further reading
  • wypić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.