wypierdalać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.pʲɛrˈda.lat͡ɕ/

Verb

wypierdalać impf (perfective wypierdolić)

  1. (transitive, vulgar) to fuck; to have sex [+accusative = with someone]
  2. (transitive, vulgar) to throw away
  3. (intransitive, vulgar) to get out
  4. (intransitive, vulgar, reflexive) (wypierdalać się) to stumble

Conjugation
Conjugation of wypierdalać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wypierdalać
present tense 1st wypierdalam wypierdalamy
2nd wypierdalasz wypierdalacie
3rd wypierdala wypierdalają
past tense 1st wypierdalałem wypierdalałam wypierdalaliśmy wypierdalałyśmy
2nd wypierdalałeś wypierdalałaś wypierdalaliście wypierdalałyście
3rd wypierdalał wypierdalała wypierdalało wypierdalali wypierdalały
future tense 1st będę wypierdalał1 będę wypierdalała1 będziemy wypierdalali1 będziemy wypierdalały1
2nd będziesz wypierdalał1 będziesz wypierdalała1 będziecie wypierdalali1 będziecie wypierdalały1
3rd będzie wypierdalał1 będzie wypierdalała1 będzie wypierdalało1 będą wypierdalali1 będą wypierdalały1
conditional 1st wypierdalałbym wypierdalałabym wypierdalalibyśmy wypierdalałybyśmy
2nd wypierdalałbyś wypierdalałabyś wypierdalalibyście wypierdalałybyście
3rd wypierdalałby wypierdalałaby wypierdalałoby wypierdalaliby wypierdalałyby
imperative 1st — wypierdalajmy
2nd wypierdalaj wypierdalajcie
3rd niech wypierdala niech wypierdalają
active adjectival participle wypierdalający wypierdalająca wypierdalające wypierdalający wypierdalające
passive adjectival participle wypierdalany wypierdalana wypierdalane wypierdalani wypierdalane
contemporary adverbial participle wypierdalając
impersonal past wypierdalano
verbal noun wypierdalanie
1 or: będę wypierdalać, będziesz wypierdalać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.