wyganiać

Polish

Pronunciation

IPA(key): /vɨˈɡa.ɲat͡ɕ/

Verb

wyganiać impf (perfective wygnać or wygonić)

  1. (transitive) to chase away
    Synonym: przepędzać
  2. (transitive) to banish, drive out, expel
    Synonym: wypędzać

Conjugation
Conjugation of wyganiać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wyganiać
present tense 1st wyganiam wyganiamy
2nd wyganiasz wyganiacie
3rd wygania wyganiają
past tense 1st wyganiałem wyganiałam wyganialiśmy wyganiałyśmy
2nd wyganiałeś wyganiałaś wyganialiście wyganiałyście
3rd wyganiał wyganiała wyganiało wyganiali wyganiały
future tense 1st będę wyganiał1 będę wyganiała1 będziemy wyganiali1 będziemy wyganiały1
2nd będziesz wyganiał1 będziesz wyganiała1 będziecie wyganiali1 będziecie wyganiały1
3rd będzie wyganiał1 będzie wyganiała1 będzie wyganiało1 będą wyganiali1 będą wyganiały1
conditional 1st wyganiałbym wyganiałabym wyganialibyśmy wyganiałybyśmy
2nd wyganiałbyś wyganiałabyś wyganialibyście wyganiałybyście
3rd wyganiałby wyganiałaby wyganiałoby wyganialiby wyganiałyby
imperative 1st — wyganiajmy
2nd wyganiaj wyganiajcie
3rd niech wygania niech wyganiają
active adjectival participle wyganiający wyganiająca wyganiające wyganiający wyganiające
passive adjectival participle wyganiany wyganiana wyganiane wyganiani wyganiane
contemporary adverbial participle wyganiając
impersonal past wyganiano
verbal noun wyganianie
1 or: będę wyganiać, będziesz wyganiać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.