wokattu
Finnish
Etymology
< wokata (“to stir-fry”)
Declension
| Inflection of wokattu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | wokattu | wokatut | |
| genitive | wokatun | wokattujen | |
| partitive | wokattua | wokattuja | |
| illative | wokattuun | wokattuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | wokattu | wokatut | |
| accusative | nom. | wokattu | wokatut |
| gen. | wokatun | ||
| genitive | wokatun | wokattujen | |
| partitive | wokattua | wokattuja | |
| inessive | wokatussa | wokatuissa | |
| elative | wokatusta | wokatuista | |
| illative | wokattuun | wokattuihin | |
| adessive | wokatulla | wokatuilla | |
| ablative | wokatulta | wokatuilta | |
| allative | wokatulle | wokatuille | |
| essive | wokattuna | wokattuina | |
| translative | wokatuksi | wokatuiksi | |
| instructive | — | wokatuin | |
| abessive | wokatutta | wokatuitta | |
| comitative | — | wokattuine | |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.