więdnąć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *vędnǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvʲɛn.dnɔɲt͡ɕ/

Verb

więdnąć impf (perfective zwiędnąć)

  1. (intransitive) to wilt
  2. (intransitive) to wither
  3. (intransitive) to fade

Conjugation
Conjugation of więdnąć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive więdnąć
present tense 1st więdnę więdniemy
2nd więdniesz więdniecie
3rd więdnie więdną
past tense 1st więdnąłem więdnęłam więdnęliśmy więdnęłyśmy
2nd więdnąłeś więdnęłaś więdnęliście więdnęłyście
3rd więdnął więdnęła więdnęło więdnęli więdnęły
future tense 1st będę więdnął1 będę więdnęła1 będziemy więdnęli1 będziemy więdnęły1
2nd będziesz więdnął1 będziesz więdnęła1 będziecie więdnęli1 będziecie więdnęły1
3rd będzie więdnął1 będzie więdnęła1 będzie więdnęło1 będą więdnęli1 będą więdnęły1
conditional 1st więdnąłbym więdnęłabym więdnęlibyśmy więdnęłybyśmy
2nd więdnąłbyś więdnęłabyś więdnęlibyście więdnęłybyście
3rd więdnąłby więdnęłaby więdnęłoby więdnęliby więdnęłyby
imperative 1st — więdnijmy
2nd więdnij więdnijcie
3rd niech więdnie niech więdną
active adjectival participle więdnący więdnąca więdnące więdnący więdnące
contemporary adverbial participle więdnąc
verbal noun więdnięcie
1 or: będę więdnąć, będziesz więdnąć etc.

Synonyms

Derived terms
  • (noun) uwiąd
  • (adjective) zwiędły

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.