wiać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *vě̀jati, from Proto-Indo-European *h₂wḗh₁ti, from *h₂weh₁-. Cognate to German wehen, Ancient Greek ἄημι (áēmi), Sanskrit वाति (vā́ti) and Avestan 𐬬𐬁𐬌𐬙𐬌‎ (vāiti).

Pronunciation
  • IPA(key): /vʲat͡ɕ/

Verb

wiać impf

  1. (intransitive) to blow (of wind)
  2. (colloquial, intransitive) to run, to escape

Conjugation
Conjugation of wiać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wiać
present tense 1st wieję wiejemy
2nd wiejesz wiejecie
3rd wieje wieją
past tense 1st wiałem wiałam wialiśmy wiałyśmy
2nd wiałeś wiałaś wialiście wiałyście
3rd wiał wiała wiało wiali wiały
future tense 1st będę wiał1 będę wiała1 będziemy wiali1 będziemy wiały1
2nd będziesz wiał1 będziesz wiała1 będziecie wiali1 będziecie wiały1
3rd będzie wiał1 będzie wiała1 będzie wiało1 będą wiali1 będą wiały1
conditional 1st wiałbym wiałabym wialibyśmy wiałybyśmy
2nd wiałbyś wiałabyś wialibyście wiałybyście
3rd wiałby wiałaby wiałoby wialiby wiałyby
imperative 1st — wiejmy
2nd wiej wiejcie
3rd niech wieje niech wieją
active adjectival participle wiejący wiejąca wiejące wiejący wiejące
contemporary adverbial participle wiejąc
verbal noun wianie
1 or: będę wiać, będziesz wiać etc.

Derived terms
verbs derived from brać
  • owiewać impf, owiać pf
  • powiewać impf, powiać pf
  • rozwiewać impf, rozwiać pf
  • zwiewać impf, zwiać pf

Further reading
  • wiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.