werbować

Polish

Etymology

From German werben +‎ -ować.

Pronunciation

IPA(key): /vɛrˈbɔ.vat͡ɕ/

Verb

werbować impf (perfective zwerbować)

  1. (transitive) to recruit
  2. (transitive) to enroll, to enlist
  3. (transitive) to levy

Conjugation
Conjugation of werbować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive werbować
present tense 1st werbuję werbujemy
2nd werbujesz werbujecie
3rd werbuje werbują
past tense 1st werbowałem werbowałam werbowaliśmy werbowałyśmy
2nd werbowałeś werbowałaś werbowaliście werbowałyście
3rd werbował werbowała werbowało werbowali werbowały
future tense 1st będę werbował1 będę werbowała1 będziemy werbowali1 będziemy werbowały1
2nd będziesz werbował1 będziesz werbowała1 będziecie werbowali1 będziecie werbowały1
3rd będzie werbował1 będzie werbowała1 będzie werbowało1 będą werbowali1 będą werbowały1
conditional 1st werbowałbym werbowałabym werbowalibyśmy werbowałybyśmy
2nd werbowałbyś werbowałabyś werbowalibyście werbowałybyście
3rd werbowałby werbowałaby werbowałoby werbowaliby werbowałyby
imperative 1st — werbujmy
2nd werbuj werbujcie
3rd niech werbuje niech werbują
active adjectival participle werbujący werbująca werbujące werbujący werbujące
passive adjectival participle werbowany werbowana werbowane werbowani werbowane
contemporary adverbial participle werbując
impersonal past werbowano
verbal noun werbowanie
1 or: będę werbować, będziesz werbować etc.

Synonyms
  • (to recruit): rekrutować
  • (to enroll): zapisywać
  • (to levy): zaciągać

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.