wegfegen
German
Verb
wegfegen (third-person singular simple present fegt weg, past tense fegte weg, past participle weggefegt, auxiliary haben)
- (transitive) to sweep away
Conjugation
Conjugation of wegfegen
infinitive | wegfegen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | wegfegend | ||||
past participle | weggefegt | ||||
zu-infinitive | wegzufegen | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
present | ich fege weg | wir fegen weg | i | ich fege weg | wir fegen weg |
du fegst weg | ihr fegt weg | du fegest weg | ihr feget weg | ||
er fegt weg | sie fegen weg | er fege weg | sie fegen weg | ||
preterite | ich fegte weg | wir fegten weg | ii | ich fegte weg | wir fegten weg |
du fegtest weg | ihr fegtet weg | du fegtest weg | ihr fegtet weg | ||
er fegte weg | sie fegten weg | er fegte weg | sie fegten weg | ||
imperative | feg weg (du) fege weg (du) |
fegt weg (ihr) |
Subordinate-clause forms of wegfegen
indicative | subjunctive | ||||
---|---|---|---|---|---|
present | dass ich wegfege | dass wir wegfegen | i | dass ich wegfege | dass wir wegfegen |
dass du wegfegst | dass ihr wegfegt | dass du wegfegest | dass ihr wegfeget | ||
dass er wegfegt | dass sie wegfegen | dass er wegfege | dass sie wegfegen | ||
preterite | dass ich wegfegte | dass wir wegfegten | ii | dass ich wegfegte | dass wir wegfegten |
dass du wegfegtest | dass ihr wegfegtet | dass du wegfegtest | dass ihr wegfegtet | ||
dass er wegfegte | dass sie wegfegten | dass er wegfegte | dass sie wegfegten |
Composed forms of wegfegen
perfect | |||||
---|---|---|---|---|---|
indicative | ich habe weggefegt | wir haben weggefegt | subjunctive | ich habe weggefegt | wir haben weggefegt |
du hast weggefegt | ihr habt weggefegt | du habest weggefegt | ihr habet weggefegt | ||
er hat weggefegt | sie haben weggefegt | er habe weggefegt | sie haben weggefegt | ||
pluperfect | |||||
indicative | ich hatte weggefegt | wir hatten weggefegt | subjunctive | ich hätte weggefegt | wir hätten weggefegt |
du hattest weggefegt | ihr hattet weggefegt | du hättest weggefegt | ihr hättet weggefegt | ||
er hatte weggefegt | sie hatten weggefegt | er hätte weggefegt | sie hätten weggefegt | ||
future i | |||||
infinitive | wegfegen werden | subjunctive i | ich werde wegfegen | wir werden wegfegen | |
du werdest wegfegen | ihr werdet wegfegen | ||||
er werde wegfegen | sie werden wegfegen | ||||
indicative | ich werde wegfegen | wir werden wegfegen | subjunctive ii | ich würde wegfegen | wir würden wegfegen |
du wirst wegfegen | ihr werdet wegfegen | du würdest wegfegen | ihr würdet wegfegen | ||
er wird wegfegen | sie werden wegfegen | er würde wegfegen | sie würden wegfegen | ||
future ii | |||||
infinitive | weggefegt haben werden | subjunctive i | ich werde weggefegt haben | wir werden weggefegt haben | |
du werdest weggefegt haben | ihr werdet weggefegt haben | ||||
er werde weggefegt haben | sie werden weggefegt haben | ||||
indicative | ich werde weggefegt haben | wir werden weggefegt haben | subjunctive ii | ich würde weggefegt haben | wir würden weggefegt haben |
du wirst weggefegt haben | ihr werdet weggefegt haben | du würdest weggefegt haben | ihr würdet weggefegt haben | ||
er wird weggefegt haben | sie werden weggefegt haben | er würde weggefegt haben | sie würden weggefegt haben |
Further reading
- wegfegen in Duden online
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.