walgelijk
Dutch
Pronunciation
Audio (file) - IPA(key): /ˈʋɑlxələk/
Adjective
walgelijk (comparative walgelijker, superlative walgelijkst)
Inflection
| Inflection of walgelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | walgelijk | |||
| inflected | walgelijke | |||
| comparative | walgelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | walgelijk | walgelijker | het walgelijkst het walgelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | walgelijke | walgelijkere | walgelijkste |
| n. sing. | walgelijk | walgelijker | walgelijkste | |
| plural | walgelijke | walgelijkere | walgelijkste | |
| definite | walgelijke | walgelijkere | walgelijkste | |
| partitive | walgelijks | walgelijkers | — | |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.