välitön

Finnish

Etymology

väli + -tön

Adjective

välitön (comparative välittömämpi, superlative välittömin)

  1. immediate, instantaneous (without delay)
  2. spontaneous, natural, unaffected (of a character)

Declension

Inflection of välitön (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation)
nominative välitön välittömät
genitive välittömän välittömien
partitive välitöntä välittömiä
illative välittömään välittömiin
singular plural
nominative välitön välittömät
accusative nom. välitön välittömät
gen. välittömän
genitive välittömän välittömien
välitöntenrare
partitive välitöntä välittömiä
inessive välittömässä välittömissä
elative välittömästä välittömistä
illative välittömään välittömiin
adessive välittömällä välittömillä
ablative välittömältä välittömiltä
allative välittömälle välittömille
essive välittömänä välittöminä
translative välittömäksi välittömiksi
instructive välittömin
abessive välittömättä välittömittä
comitative välittömine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.