välimerkitys

Finnish

Etymology

välimerkittää (to punctuate) + -ys

Noun

välimerkitys

  1. (linguistics) punctuation

Declension

Inflection of välimerkitys (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative välimerkitys välimerkitykset
genitive välimerkityksen välimerkitysten
välimerkityksien
partitive välimerkitystä välimerkityksiä
illative välimerkitykseen välimerkityksiin
singular plural
nominative välimerkitys välimerkitykset
accusative nom. välimerkitys välimerkitykset
gen. välimerkityksen
genitive välimerkityksen välimerkitysten
välimerkityksien
partitive välimerkitystä välimerkityksiä
inessive välimerkityksessä välimerkityksissä
elative välimerkityksestä välimerkityksistä
illative välimerkitykseen välimerkityksiin
adessive välimerkityksellä välimerkityksillä
ablative välimerkitykseltä välimerkityksiltä
allative välimerkitykselle välimerkityksille
essive välimerkityksenä välimerkityksinä
translative välimerkitykseksi välimerkityksiksi
instructive välimerkityksin
abessive välimerkityksettä välimerkityksittä
comitative välimerkityksineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.