vragelijk

Dutch

Etymology

From vraag + -lijk.

Adjective

vragelijk (comparative vragelijker, superlative vragelijkst)

  1. questionable; dubious

Inflection

Inflection of vragelijk
uninflected vragelijk
inflected vragelijke
comparative vragelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial vragelijkvragelijkerhet vragelijkst
het vragelijkste
indefinite m./f. sing. vragelijkevragelijkerevragelijkste
n. sing. vragelijkvragelijkervragelijkste
plural vragelijkevragelijkerevragelijkste
definite vragelijkevragelijkerevragelijkste
partitive vragelijksvragelijkers

Synonyms

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.