voltooien

Dutch

Etymology

vol- + tooien

Pronunciation

  • (file)

Verb

voltooien

  1. to complete (to finish)

Inflection

Inflection of voltooien (weak, prefixed)
infinitive voltooien
past singular voltooide
past participle voltooid
infinitive voltooien
gerund voltooien n
present tense past tense
1st person singular voltooivoltooide
2nd person sing. (jij) voltooitvoltooide
2nd person sing. (u) voltooitvoltooide
2nd person sing. (gij) voltooitvoltooide
3rd person singular voltooitvoltooide
plural voltooienvoltooiden
subjunctive sing.1 voltooievoltooide
subjunctive plur.1 voltooienvoltooiden
imperative sing. voltooi
imperative plur.1 voltooit
participles voltooiendvoltooid
1) Archaic.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.