vocitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of vocitō.

Participle

vocitātus m (feminine vocitāta, neuter vocitātum); first/second declension

  1. called

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vocitātus vocitāta vocitātum vocitātī vocitātae vocitāta
Genitive vocitātī vocitātae vocitātī vocitātōrum vocitātārum vocitātōrum
Dative vocitātō vocitātae vocitātō vocitātīs vocitātīs vocitātīs
Accusative vocitātum vocitātam vocitātum vocitātōs vocitātās vocitāta
Ablative vocitātō vocitātā vocitātō vocitātīs vocitātīs vocitātīs
Vocative vocitāte vocitāta vocitātum vocitātī vocitātae vocitāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.