vlieten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vlieten, from Old Dutch flietan, from Proto-Germanic *fleutaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvli.tə(n)/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -itən

Verb

vlieten

  1. to flow

Inflection
Inflection of vlieten (strong class 2)
infinitive vlieten
past singular vloot
past participle gevloten
infinitive vlieten
gerund vlieten n
present tense past tense
1st person singular vlietvloot
2nd person sing. (jij) vlietvloot
2nd person sing. (u) vlietvloot
2nd person sing. (gij) vlietvloot
3rd person singular vlietvloot
plural vlietenvloten
subjunctive sing.1 vlietevlote
subjunctive plur.1 vlietenvloten
imperative sing. vliet
imperative plur.1 vliet
participles vlietendgevloten
1) Archaic.

Noun

vlieten

  1. Plural form of vliet

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch flietan, from Proto-Germanic *fleutaną.

Verb

vlieten

  1. to flow
  2. to float
  3. to swim
  4. to travel over water (by boat)

Inflection
Strong class 2
Infinitive vlieten
3rd sg. past vlôot
3rd pl. past vlōten
Past participle gevlōten
Infinitive vlieten
In genitive vlietens
In dative vlietene
Indicative Present Past
1st singular vliete vlôot
2nd singular vliets, vlietes vlōots, vlōtes
3rd singular vliet, vlietet vlôot
1st plural vlieten vlōten
2nd plural vliet, vlietet vlōot, vlōtet
3rd plural vlieten vlōten
Subjunctive Present Past
1st singular vliete vlōte
2nd singular vliets, vlietes vlōtes
3rd singular vliete vlōte
1st plural vlieten vlōten
2nd plural vliet, vlietet vlōtet
3rd plural vlieten vlōten
Imperative Present
Singular vliet, vliete
Plural vliet, vlietet
Present Past
Participle vlietende gevlōten

Descendants

Further reading
  • “vlieten”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • “vlieten”, in Middelnederlandsch Woordenboek, 1929
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.