virgatus
Latin
Etymology
From virga (“twig, switch”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /wirˈɡaː.tus/, [wɪrˈɡaː.tʊs]
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | virgātus | virgāta | virgātum | virgātī | virgātae | virgāta | |
Genitive | virgātī | virgātae | virgātī | virgātōrum | virgātārum | virgātōrum | |
Dative | virgātō | virgātae | virgātō | virgātīs | virgātīs | virgātīs | |
Accusative | virgātum | virgātam | virgātum | virgātōs | virgātās | virgāta | |
Ablative | virgātō | virgātā | virgātō | virgātīs | virgātīs | virgātīs | |
Vocative | virgāte | virgāta | virgātum | virgātī | virgātae | virgāta |
References
- virgatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- virgatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- virgatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- virgatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.