vindingrijk

Dutch

Etymology

From vinding +‎ rijk.

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

vindingrijk (comparative vindingrijker, superlative vindingrijkst)

  1. creative, inventive
  2. resourceful

Inflection
Inflection of vindingrijk
uninflected vindingrijk
inflected vindingrijke
comparative vindingrijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial vindingrijkvindingrijkerhet vindingrijkst
het vindingrijkste
indefinite m./f. sing. vindingrijkevindingrijkerevindingrijkste
n. sing. vindingrijkvindingrijkervindingrijkste
plural vindingrijkevindingrijkerevindingrijkste
definite vindingrijkevindingrijkerevindingrijkste
partitive vindingrijksvindingrijkers—

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.