viminalis

Latin

Etymology

From vīmen + -ālis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /wiː.miˈnaː.lis/, [wiː.mɪˈnaː.lɪs]

Adjective

vīminālis (neuter vīmināle); third declension

  1. osier, willow (attributive)
  2. twig, shoot (attributive)

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative vīminālis vīmināle vīminālēs vīminālia
Genitive vīminālis vīminālis vīminālium vīminālium
Dative vīminālī vīminālī vīminālibus vīminālibus
Accusative vīminālem vīmināle vīminālēs, vīminālīs vīminālia
Ablative vīminālī vīminālī vīminālibus vīminālibus
Vocative vīminālis vīmināle vīminālēs vīminālia

References

  • viminalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • viminalis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • viminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.