viljava

Finnish

Etymology

vilja + -va

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋiljɑʋɑ/, [ˈʋiljɑʋɑ]
  • Hyphenation: vil‧ja‧va

Adjective

viljava (comparative viljavampi, superlative viljavin)

  1. fertile, rich, fruitful (such as of soil)

Declension

Inflection of viljava (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative viljava viljavat
genitive viljavan viljavien
partitive viljavaa viljavia
illative viljavaan viljaviin
singular plural
nominative viljava viljavat
accusative nom. viljava viljavat
gen. viljavan
genitive viljavan viljavien
viljavainrare
partitive viljavaa viljavia
inessive viljavassa viljavissa
elative viljavasta viljavista
illative viljavaan viljaviin
adessive viljavalla viljavilla
ablative viljavalta viljavilta
allative viljavalle viljaville
essive viljavana viljavina
translative viljavaksi viljaviksi
instructive viljavin
abessive viljavatta viljavitta
comitative viljavine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.