victimarius

Latin

Etymology

victima (sacrificial victim) + -ārius

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /wik.tiˈmaː.ri.us/, [wɪk.tɪˈmaː.ri.ʊs]

Adjective

victimārius (feminine victimāria, neuter victimārium); first/second declension

  1. belonging to victims

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative victimārius victimāria victimārium victimāriī victimāriae victimāria
Genitive victimāriī victimāriae victimāriī victimāriōrum victimāriārum victimāriōrum
Dative victimāriō victimāriō victimāriīs
Accusative victimārium victimāriam victimārium victimāriōs victimāriās victimāria
Ablative victimāriō victimāriā victimāriō victimāriīs
Vocative victimārie victimāria victimārium victimāriī victimāriae victimāria

Noun

victimārius m (genitive victimariī); second declension

  1. attendant at a sacrifice
  2. sacrificer

Declension

Second declension.

Case Singular Plural
Nominative victimārius victimāriī
Genitive victimāriī victimāriōrum
Dative victimāriō victimāriīs
Accusative victimārium victimāriōs
Ablative victimāriō victimāriīs
Vocative victimārie victimāriī

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.