vermogen

See also: vermögen and Vermögen

Dutch

Etymology

ver- +‎ mogen

Pronunciation
  • IPA(key): /vərˈmoːɣə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ver‧mo‧gen

Noun

vermogen n (plural vermogens, diminutive vermogentje n)

  1. Ability, power, capacity.
    Zijn vermogen tot aanpassen is beperkt.
    His ability to adapt is limited.
    Antonym: onvermogen
  2. (physics) Power.
    Deze koelkast verbruikt een vermogen van 100 W.
    This refrigerator consumes 100 W.
  3. Fortune, large sum of money.
    Dat huis kostte een vermogen.
    That house cost a fortune.
  4. (economics) Total of material possessions.
    Hij liet zijn hele vermogen na aan het Rode Kruis.
    He left his entire fortune to the Red Cross.

Derived terms

Verb

vermogen

  1. (rare; formal) to be able to do, to be able to achieve
    Ik vermag er niets tegen.
    I can't do anything about it.
    Wat muziek al niet vermag ...
    The things music can do...

Inflection
Inflection of vermogen (preterite-present, prefixed)
infinitive vermogen
past singular vermocht
past participle vermogen
infinitive vermogen
gerund vermogen n
present tense past tense
1st person singular vermagvermocht
2nd person sing. (jij) vermagvermocht
2nd person sing. (u) vermagvermocht
2nd person sing. (gij) vermoogtvermocht
3rd person singular vermagvermocht
plural vermogenvermochten
subjunctive sing.1 vermogevermochte
subjunctive plur.1 vermogenvermochten
imperative sing. vermag
imperative plur.1 vermoogt
participles vermogendvermogen
1) Archaic.

Participle

vermogen

  1. past participle of vermogen

Inflection
Inflection of vermogen
uninflected vermogen
inflected vermogen
comparative —
positive
predicative/adverbial vermogen
indefinite m./f. sing. vermogen
n. sing. vermogen
plural vermogen
definite vermogen
partitive vermogens
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.