verjaren

Dutch

Etymology

From ver- + jaar (year) + -en.

Pronunciation

  • (file)
  • Rhymes: -aːrən

Verb

verjaren

  1. to have one's birthday
  2. (law) become expired due to a statute of limitations

Inflection

Inflection of verjaren (weak, prefixed)
infinitive verjaren
past singular verjaarde
past participle verjaard
infinitive verjaren
gerund verjaren n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular verjaarverjaarde
2nd person sing. (jij) verjaartverjaarde
2nd person sing. (u) verjaartverjaarde
2nd person sing. (gij) verjaartverjaarde
3rd person singular verjaartverjaarde
plural verjarenverjaarden
subjunctive sing.1 verjareverjaarde
subjunctive plur.1 verjarenverjaarden
imperative sing. verjaar
imperative plur.1 verjaart
participles verjarendverjaard
1) Archaic.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.