vaiva

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *vaiva, borrowed from Proto-Germanic *waiwa-, *waiwô (woe, misery, pain). Compare voi (oh).

Noun

vaiva

  1. bother, inconvenience
  2. ailment

Declension

Inflection of vaiva (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative vaiva vaivat
genitive vaivan vaivojen
partitive vaivaa vaivoja
illative vaivaan vaivoihin
singular plural
nominative vaiva vaivat
accusative nom. vaiva vaivat
gen. vaivan
genitive vaivan vaivojen
vaivainrare
partitive vaivaa vaivoja
inessive vaivassa vaivoissa
elative vaivasta vaivoista
illative vaivaan vaivoihin
adessive vaivalla vaivoilla
ablative vaivalta vaivoilta
allative vaivalle vaivoille
essive vaivana vaivoina
translative vaivaksi vaivoiksi
instructive vaivoin
abessive vaivatta vaivoitta
comitative vaivoineen

Derived terms


Ingrian

Etymology

From Proto-Germanic *waiwa-, *waiwô (woe, misery, pain).

Noun

vaiva

  1. suffering
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.