vaeltava

Finnish

Etymology

vaeltaa + -va

Adjective

vaeltava (comparative vaeltavampi, superlative vaeltavin)

  1. migratory, peripatetic, itinerant, vagrant

Declension

Inflection of vaeltava (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative vaeltava vaeltavat
genitive vaeltavan vaeltavien
partitive vaeltavaa vaeltavia
illative vaeltavaan vaeltaviin
singular plural
nominative vaeltava vaeltavat
accusative nom. vaeltava vaeltavat
gen. vaeltavan
genitive vaeltavan vaeltavien
vaeltavainrare
partitive vaeltavaa vaeltavia
inessive vaeltavassa vaeltavissa
elative vaeltavasta vaeltavista
illative vaeltavaan vaeltaviin
adessive vaeltavalla vaeltavilla
ablative vaeltavalta vaeltavilta
allative vaeltavalle vaeltaville
essive vaeltavana vaeltavina
translative vaeltavaksi vaeltaviksi
instructive vaeltavin
abessive vaeltavatta vaeltavitta
comitative vaeltavine

Verb

vaeltava

  1. Present active participle of vaeltaa.

Declension

Inflection of vaeltava (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative vaeltava vaeltavat
genitive vaeltavan vaeltavien
partitive vaeltavaa vaeltavia
illative vaeltavaan vaeltaviin
singular plural
nominative vaeltava vaeltavat
accusative nom. vaeltava vaeltavat
gen. vaeltavan
genitive vaeltavan vaeltavien
vaeltavainrare
partitive vaeltavaa vaeltavia
inessive vaeltavassa vaeltavissa
elative vaeltavasta vaeltavista
illative vaeltavaan vaeltaviin
adessive vaeltavalla vaeltavilla
ablative vaeltavalta vaeltavilta
allative vaeltavalle vaeltaville
essive vaeltavana vaeltavina
translative vaeltavaksi vaeltaviksi
instructive vaeltavin
abessive vaeltavatta vaeltavitta
comitative vaeltavine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.