usuarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /uː.suˈaː.ri.us/, [uː.sʊˈaː.ri.ʊs]
Adjective
ūsuārius (feminine ūsuāria, neuter ūsuārium); first/second declension
- That which is used but not possessed.
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ūsuārius | ūsuāria | ūsuārium | ūsuāriī | ūsuāriae | ūsuāria | |
Genitive | ūsuāriī | ūsuāriae | ūsuāriī | ūsuāriōrum | ūsuāriārum | ūsuāriōrum | |
Dative | ūsuāriō | ūsuāriō | ūsuāriīs | ||||
Accusative | ūsuārium | ūsuāriam | ūsuārium | ūsuāriōs | ūsuāriās | ūsuāria | |
Ablative | ūsuāriō | ūsuāriā | ūsuāriō | ūsuāriīs | |||
Vocative | ūsuārie | ūsuāria | ūsuārium | ūsuāriī | ūsuāriae | ūsuāria |
Noun
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ūsuārius | ūsuāriī |
Genitive | ūsuāriī ūsuārī1 |
ūsuāriōrum |
Dative | ūsuāriō | ūsuāriīs |
Accusative | ūsuārium | ūsuāriōs |
Ablative | ūsuāriō | ūsuāriīs |
Vocative | ūsuārie | ūsuāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- usuarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- usuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.