unowocześnić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /u.nɔ.vɔˈt͡ʂɛɕ.ɲit͡ɕ/

Verb

unowocześnić pf (imperfective unowocześniać)

  1. (transitive) to modernize
  2. (reflexive, with się) to modernize (become modern in appearance, adopt modern ways)

Conjugation
Conjugation of unowocześni pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive unowocześni
future tense 1st unowocześnię unowocześnimy
2nd unowocześnisz unowocześnicie
3rd unowocześni unowocześnią
past tense 1st unowocześniłem unowocześniłam unowocześniliśmy unowocześniłyśmy
2nd unowocześniłeś unowocześniłaś unowocześniliście unowocześniłyście
3rd unowocześnił unowocześniła unowocześniło unowocześnili unowocześniły
conditional 1st unowocześniłbym unowocześniłabym unowocześnilibyśmy unowocześniłybyśmy
2nd unowocześniłbyś unowocześniłabyś unowocześnilibyście unowocześniłybyście
3rd unowocześniłby unowocześniłaby unowocześniłoby unowocześniliby unowocześniłyby
imperative 1st niech unowocześnię unowocześnijmy
2nd unowocześnij unowocześnijcie
3rd niech unowocześni niech unowocześnią
passive adjectival participle unowocześniony unowocześniona unowocześnione unowocześnieni unowocześnione
anterior adverbial participle unowocześniwszy
impersonal past unowocześniono
verbal noun unowocześnienie

Synonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.