unicestwiać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /u.ɲiˈt͡sɛ.stfʲat͡ɕ/

Verb

unicestwiać impf (perfective unicestwić)

  1. (literary) to annihilate

Conjugation
Conjugation of unicestwiać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive unicestwiać
present tense 1st unicestwiam unicestwiamy
2nd unicestwiasz unicestwiacie
3rd unicestwia unicestwiają
past tense 1st unicestwiałem unicestwiałam unicestwialiśmy unicestwiałyśmy
2nd unicestwiałeś unicestwiałaś unicestwialiście unicestwiałyście
3rd unicestwiał unicestwiała unicestwiało unicestwiali unicestwiały
future tense 1st będę unicestwiał1 będę unicestwiała1 będziemy unicestwiali1 będziemy unicestwiały1
2nd będziesz unicestwiał1 będziesz unicestwiała1 będziecie unicestwiali1 będziecie unicestwiały1
3rd będzie unicestwiał1 będzie unicestwiała1 będzie unicestwiało1 będą unicestwiali1 będą unicestwiały1
conditional 1st unicestwiałbym unicestwiałabym unicestwialibyśmy unicestwiałybyśmy
2nd unicestwiałbyś unicestwiałabyś unicestwialibyście unicestwiałybyście
3rd unicestwiałby unicestwiałaby unicestwiałoby unicestwialiby unicestwiałyby
imperative 1st — unicestwiajmy
2nd unicestwiaj unicestwiajcie
3rd niech unicestwia niech unicestwiają
active adjectival participle unicestwiający unicestwiająca unicestwiające unicestwiający unicestwiające
passive adjectival participle unicestwiany unicestwiana unicestwiane unicestwiani unicestwiane
contemporary adverbial participle unicestwiając
impersonal past unicestwiano
verbal noun unicestwianie
1 or: będę unicestwiać, będziesz unicestwiać etc.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.