ummetus

Finnish

Etymology

From umpi + -ttaa + -us.

Pronunciation

  • Hyphenation: um‧me‧tus
  • IPA(key): [ˈumːet̪us]

Noun

ummetus

  1. (medicine) constipation

Declension

Inflection of ummetus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative ummetus ummetukset
genitive ummetuksen ummetusten
ummetuksien
partitive ummetusta ummetuksia
illative ummetukseen ummetuksiin
singular plural
nominative ummetus ummetukset
accusative nom. ummetus ummetukset
gen. ummetuksen
genitive ummetuksen ummetusten
ummetuksien
partitive ummetusta ummetuksia
inessive ummetuksessa ummetuksissa
elative ummetuksesta ummetuksista
illative ummetukseen ummetuksiin
adessive ummetuksella ummetuksilla
ablative ummetukselta ummetuksilta
allative ummetukselle ummetuksille
essive ummetuksena ummetuksina
translative ummetukseksi ummetuksiksi
instructive ummetuksin
abessive ummetuksetta ummetuksitta
comitative ummetuksineen
  • ummettaa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.