ultimátum
Czech
Hungarian
Etymology
From New Latin ultimatum, from Medieval Latin ultimare, from ultimus (“extreme, last, furthest, farthest, final”).[1] With -átum ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈultimaːtum]
- Hyphenation: ul‧ti‧má‧tum
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ultimátum | ultimátumok |
accusative | ultimátumot | ultimátumokat |
dative | ultimátumnak | ultimátumoknak |
instrumental | ultimátummal | ultimátumokkal |
causal-final | ultimátumért | ultimátumokért |
translative | ultimátummá | ultimátumokká |
terminative | ultimátumig | ultimátumokig |
essive-formal | ultimátumként | ultimátumokként |
essive-modal | — | — |
inessive | ultimátumban | ultimátumokban |
superessive | ultimátumon | ultimátumokon |
adessive | ultimátumnál | ultimátumoknál |
illative | ultimátumba | ultimátumokba |
sublative | ultimátumra | ultimátumokra |
allative | ultimátumhoz | ultimátumokhoz |
elative | ultimátumból | ultimátumokból |
delative | ultimátumról | ultimátumokról |
ablative | ultimátumtól | ultimátumoktól |
Possessive forms of ultimátum | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | ultimátumom | ultimátumaim |
2nd person sing. | ultimátumod | ultimátumaid |
3rd person sing. | ultimátuma | ultimátumai |
1st person plural | ultimátumunk | ultimátumaink |
2nd person plural | ultimátumotok | ultimátumaitok |
3rd person plural | ultimátumuk | ultimátumaik |
References
- Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Spanish
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.