ulkoilma

Finnish

Etymology

ulko- + ilma

Noun

ulkoilma

  1. outdoors; also open
    Pystyn hengittämään helpommin ulkoilmassa.
    I find I can breath more easily when I'm out in the open.
  2. (in compounds) open-air
    ulkoilmamuseo
    open-air museum

Declension

Inflection of ulkoilma (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative ulkoilma ulkoilmat
genitive ulkoilman ulkoilmojen
partitive ulkoilmaa ulkoilmoja
illative ulkoilmaan ulkoilmoihin
singular plural
nominative ulkoilma ulkoilmat
accusative nom. ulkoilma ulkoilmat
gen. ulkoilman
genitive ulkoilman ulkoilmojen
ulkoilmainrare
partitive ulkoilmaa ulkoilmoja
inessive ulkoilmassa ulkoilmoissa
elative ulkoilmasta ulkoilmoista
illative ulkoilmaan ulkoilmoihin
adessive ulkoilmalla ulkoilmoilla
ablative ulkoilmalta ulkoilmoilta
allative ulkoilmalle ulkoilmoille
essive ulkoilmana ulkoilmoina
translative ulkoilmaksi ulkoilmoiksi
instructive ulkoilmoin
abessive ulkoilmatta ulkoilmoitta
comitative ulkoilmoineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.