uitdrogen

Dutch

uit +‎ drogen

Hyphenation: uit‧dro‧ging

uitdrogen

Inflection of uitdrogen (weak, separable)
infinitive	uitdrogen
past singular	droogde uit
past participle	uitgedroogd
infinitive	uitdrogen
gerund	uitdrogen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	droog uit	droogde uit	uitdroog	uitdroogde
2nd person sing. (jij)	droogt uit	droogde uit	uitdroogt	uitdroogde
2nd person sing. (u)	droogt uit	droogde uit	uitdroogt	uitdroogde
2nd person sing. (gij)	droogt uit	droogde uit	uitdroogt	uitdroogde
3rd person singular	droogt uit	droogde uit	uitdroogt	uitdroogde
plural	drogen uit	droogden uit	uitdrogen	uitdroogden

subjunctive sing.¹	droge uit	droogde uit	uitdroge	uitdroogde
subjunctive plur.¹	drogen uit	droogden uit	uitdrogen	uitdroogden

imperative sing.	droog uit
imperative plur.¹	droogt uit

participles	uitdrogend	uitgedroogd
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.