tupać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtu.pat͡ɕ/

Verb

tupać impf (perfective tupnąć)

  1. (intransitive) to stamp (hit the floor quickly and forcefully with a foot)

Conjugation
Conjugation of tupać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive tupać
present tense 1st tupię tupiemy
2nd tupiesz tupiecie
3rd tupie tupią
past tense 1st tupałem tupałam tupaliśmy tupałyśmy
2nd tupałeś tupałaś tupaliście tupałyście
3rd tupał tupała tupało tupali tupały
future tense 1st będę tupał1 będę tupała1 będziemy tupali1 będziemy tupały1
2nd będziesz tupał1 będziesz tupała1 będziecie tupali1 będziecie tupały1
3rd będzie tupał1 będzie tupała1 będzie tupało1 będą tupali1 będą tupały1
conditional 1st tupałbym tupałabym tupalibyśmy tupałybyśmy
2nd tupałbyś tupałabyś tupalibyście tupałybyście
3rd tupałby tupałaby tupałoby tupaliby tupałyby
imperative 1st — tupmy
2nd tup tupcie
3rd niech tupie niech tupią
active adjectival participle tupiący tupiąca tupiące tupiący tupiące
passive adjectival participle tupany tupana tupane tupani tupane
contemporary adverbial participle tupiąc
verbal noun tupanie
1 or: będę tupać, będziesz tupać etc.

Further reading
  • tupać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.