tuomittu

Finnish

Verb

tuomittu

  1. Past passive participle of tuomita.

Declension

Inflection of tuomittu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation)
nominative tuomittu tuomitut
genitive tuomitun tuomittujen
partitive tuomittua tuomittuja
illative tuomittuun tuomittuihin
singular plural
nominative tuomittu tuomitut
accusative nom. tuomittu tuomitut
gen. tuomitun
genitive tuomitun tuomittujen
partitive tuomittua tuomittuja
inessive tuomitussa tuomituissa
elative tuomitusta tuomituista
illative tuomittuun tuomittuihin
adessive tuomitulla tuomituilla
ablative tuomitulta tuomituilta
allative tuomitulle tuomituille
essive tuomittuna tuomittuina
translative tuomituksi tuomituiksi
instructive tuomituin
abessive tuomitutta tuomituitta
comitative tuomittuine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.