tuomari

Finnish

Etymology

From Old Swedish domare (judge).[1]

Pronunciation

  • Hyphenation: tuo‧ma‧ri
  • Rhymes: -ɑri
  • IPA(key): [ˈtuomɑri]

Noun

tuomari

  1. judge, justice
  2. Short form of erotuomari (referee, umpire)

Declension

Inflection of tuomari (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative tuomari tuomarit
genitive tuomarin tuomarien
tuomareiden
tuomareitten
partitive tuomaria tuomareita
tuomareja
illative tuomariin tuomareihin
singular plural
nominative tuomari tuomarit
accusative nom. tuomari tuomarit
gen. tuomarin
genitive tuomarin tuomarien
tuomareiden
tuomareitten
partitive tuomaria tuomareita
tuomareja
inessive tuomarissa tuomareissa
elative tuomarista tuomareista
illative tuomariin tuomareihin
adessive tuomarilla tuomareilla
ablative tuomarilta tuomareilta
allative tuomarille tuomareille
essive tuomarina tuomareina
translative tuomariksi tuomareiksi
instructive tuomarein
abessive tuomaritta tuomareitta
comitative tuomareineen

Derived terms

References

  1. Häkkinen, Kaisa (2004-2005). Nykysuomen etymologinen sanakirja. Juva: WSOY. →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.