tribuendus

Latin

Etymology

Future passive participle of tribuō.

Participle

tribuendus m (feminine tribuenda, neuter tribuendum); first/second declension

  1. which is to be bestowed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tribuendus tribuenda tribuendum tribuendī tribuendae tribuenda
Genitive tribuendī tribuendae tribuendī tribuendōrum tribuendārum tribuendōrum
Dative tribuendō tribuendae tribuendō tribuendīs tribuendīs tribuendīs
Accusative tribuendum tribuendam tribuendum tribuendōs tribuendās tribuenda
Ablative tribuendō tribuendā tribuendō tribuendīs tribuendīs tribuendīs
Vocative tribuende tribuenda tribuendum tribuendī tribuendae tribuenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.