tribuarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tri.buˈaː.ri.us/, [trɪ.bʊˈaː.ri.ʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tribuārius | tribuāria | tribuārium | tribuāriī | tribuāriae | tribuāria | |
Genitive | tribuāriī | tribuāriae | tribuāriī | tribuāriōrum | tribuāriārum | tribuāriōrum | |
Dative | tribuāriō | tribuāriae | tribuāriō | tribuāriīs | tribuāriīs | tribuāriīs | |
Accusative | tribuārium | tribuāriam | tribuārium | tribuāriōs | tribuāriās | tribuāria | |
Ablative | tribuāriō | tribuāriā | tribuāriō | tribuāriīs | tribuāriīs | tribuāriīs | |
Vocative | tribuārie | tribuāria | tribuārium | tribuāriī | tribuāriae | tribuāria |
Related terms
References
- tribuarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tribuarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tribuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.